طراخی فروشگاه اینترنتی

پس پیشنهاد می‌کنیم کاربرانتان را در حدس و گمانِ رسیدن به خط انتهایی قرار ندهید و پیش از رسیدن به مرحله گیجی و نگرانی، با یک صفحه جدید یا پیام کوتاه، پایان عملیات را اعلام کنید.

قانون پنجم؛ راه‌حل‌های ساده برای رفع ارورها را فراموش نکنید

آیا ارور خاطره‌انگیز ویندوز XP را به‌خاطر دارید؟ یک صفحه تیره، ساخته‌شده از اعداد و کدهایی که حتی نمی‌دانستیم چه معنایی می‌دهند. در مواجهه با آن ارور نامفهوم، تنها راه نجات دکمه esc بود که طبق یک قانون نانوشته، همه‌مان از آن استفاده می‌کردیم و به‌طرز جالبی، نتیجه می‌گرفتیم!

اما به‌مرور و با شناخته‌شدن اهمیت تجربه کاربر، ارورها برای کاربرهای مختلف قابل فهم‌تر و  حتی گاهی خلاقانه شدند.

اگرچه ممکن است در نگاه اول صفحات و پیغام‌های ارور و خطا چندان بااهمیت به‌نظر نرسند، با این حال نقش بسیار پررنگی در تجربه کاربر خواهند داشت. بدترین کاری که می‌توانید بکنید آن است که صفحات یا پیغام‌های ارور را تخصصی و با ‌زبان اختصاصی کدنویسی نمایش دهید. در این صورت کاربر نه تنها مشکل پیش‌آمده را نمی‌فهمد، بلکه راه حلی مناسبی هم برای رفع آن پیدا نخواهد کرد.

قانون ششم؛ کاربران را با «شروعِ از اول» تنبیه نکنید!

در طراحی و دیزاین UI ابتدا سعی کنید با هدایت صحیح کاربر، اشتباه‌کردن را به حداقل برسانید. با این حال این جمله نباید در ذهن شما موجب آن شود که کاربر را از اشتباه‌کردن بترسانید!

فرض کنید کاربر یک سایت هستید و پس از صرف چندین دقیقه زمان برای پرکردن یک فرم چند صفحه‌ای، به خاطر می‌آورید به‌طور تصادفی برخی اطلاعات را اشتباه وارد کرده‌اید. اگر سایت یا اپلیکیشنی که درحال استفاده از آن هستیم UI مناسبی نداشته باشد، ممکن است با خطایی مواجه شویم که ما را مجبور به پرکردن مجدد فرم‌ها می‌کند؛ آن هم از صفحه اول! احتمالاً می‌توانید تصور کنید این شرایط چقدر آزاردهنده و خسته‌کننده خواهد بود.

اشنایدرمن در کتاب خود اینگونه توضیح می‌دهد: «توجه به قانون ششم، اضطراب کاربران را تسکین می‌دهد. زیرا آن‌ها می‌دانند که خطاها قابل بازگرداندن هستند. به همین دلیل حتی به کاوش در گزینه‌های ناآشنا نیز تشویق می‌شوند.»

پس بهتر است به کاربرانتان اجازه دهید به صفحات برگردند و اشتباهات خود را به‌راحتی تصحیح کنند؛ بدون اینکه نیازی به شروع دوباره داشته باشند.

یکی از بهترین نمونه‌های این گزینه، آپشن Undo و دسترسی به تاریخچه فعالیت‌ها در برنامه‌های ادوبی است. تصور کنید درحال طراحی یک پوستر در محیط Photoshop هستید؛ بخش History در این ابزار محبوب، به ما اجازه می‌دهد بدون آنکه نگران از بین رفتن اطلاعاتمان باشیم طراحی کنیم و درصورت نیاز، به چندین حرکت قبلی خود بازگردیم.

قانون هفتم؛ کنترل اوضاع را به دست کاربر بدهید

کاربران باتجربه شدیداً مایلند هنگام کار با یک محیط جدید، احساس کنند مسئول فضا هستند و مدیریت آن را خودشان در دست گرفته‌اند. اشنایدرمن در این باره می‌گوید: «کاربران غافلگیری یا تغییر در الگوهای رفتاری آشنا را نمی‌خواهند. آن‌ها از سختیِ دریافت اطلاعات حیاتی، ناتوانی در به‌دست‌آوردن نتایج دلخواه و توالی‌های خسته‌کننده برای ورود دوباره و دوباره اطلاعات متنفر خواهند بود!»

بهتر است در طراحی User Interface مسیر را به ‌گونه‌ای بچینید که کاربر احساس کند خود او کنترل اوضاع را در دست دارد و مسیر برای او از پیش نوشته‌شده نیست.

یکی از بهترین و موفق‌ترین نمونه‌های ایجاد حس کنترل برای کاربر، پیغام‌های خروج از برنامه در مایکروسافت آفیس است. پس از آنکه شما برای خروج دکمه Exit یا ضربدر را می‌زنید، سیستم از شما سؤال می‌کند آیا قصد خروج از صفحه را بدون ذخیره‌کردن کار را دارید یا خیر. این نه تنها باعث می شود کاربر احساس کنترل کند، بلکه تضمین می‌کند که در صورت خروج تصادفی، زحمات او از بین نخواهد رفت.

قانون آخر؛ بر روی حافظه کوتاه‌مدت کاربر پافشاری نکنید

به نقل از گزارشگر Live Science، تفاوتی ندارد بسیار باهوشید یا فردی با میزان هوش معمولی هستید؛ حافظه فعال شما در هر بار به‌خاطر سپردن اطلاعات، با یک محدودیت 3 الی 4تایی مواجه است. این بدان معناست که ما به‌عنوان طراحان UI باید تا جای ممکن بار بخاطرسپردن اطلاعات مختلف را از روی دوش کاربران برداریم.